„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie
Co to będzie, co to będzie?”

W tym roku najstarsi uczniowie naszej szkoły, czyli uczniowie klasy 7 A czytali w szkolnej bibliotece „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza. Tym samym włączyliśmy się w akcję organizowaną co roku przez Książnicę Płocką.

"Dziady to nazwa przedchrześcijańskich obrzędów związanych z wiarą w powracanie na ziemie duchów zmarłych. Wierzono, że nawiedzanie +tego świata+ przez duchy odbywa się w konkretnych momentach w roku, często podczas przesileń słońca lub zmian pór roku.

Słowiańska nazwa obrzędu - Dziady odnosi się do przodków, którzy powracają w miejsca swojej ziemskiej egzystencji i wchodzą w relację z żyjącymi potomkami. Dziadami nazywano także wędrownych żebraków. W powszechnej opinii wędrowny dziad, człowiek przychodzący nie wiadomo skąd i podążający nie wiadomo dokąd był w szczególnej łączności z zaświatami. Poczęstunek przygotowany dla takiej osoby był traktowany jako poczęstunek dla zmarłego. W czasach chrześcijańskich proszono żebraków o modlitwy za zmarłych w zamian za jedzenie"
 źródło: https://dzieje.pl/dziedzictwo-kulturowe/dziady-czyli-obrzedy-ku-czci-zmarlych-przodkow